Salyut ruimtestations

Het Salyut-ruimtestationprogramma was een reeks van ruimtestations die door de Sovjet-Unie werden gelanceerd tussen 1971 en 1986. Het programma was een van de eerste pogingen van de Sovjet-Unie om een bemand ruimtestation in een baan om de aarde te plaatsen en was bedoeld om wetenschappelijk onderzoek te doen en de ontwikkeling van ruimtevaarttechnologie te stimuleren.

Er werden zeven Salyut-stations gelanceerd, waarvan er slechts vijf succesvol waren. De eerste twee stations, Salyut 1 en Salyut 2, waren onbemande proefstations die als doel hadden om de technologie voor een bemand station te testen. Salyut 3, 4 en 5 waren bemande stations die werden gebruikt voor verschillende doeleinden, waaronder de ontwikkeling van ruimtewandelingen, de observatie van de aarde en het uitvoeren van wetenschappelijk en astronomisch onderzoek

Het Salyut-programma was een belangrijk onderdeel van de Sovjet-ruimtevaartinspanningen en leidde tot een aantal belangrijke prestaties. Zo werd met Salyut 6 en 7 het record voor het langst aaneengesloten verblijf in de ruimte door mensen verbroken. Ook werd voor het eerst een ruimtewandeling uitgevoerd vanaf een ruimtestation.

Het programma werd echter beëindigt na 1986, toen de Sovjet-Unie besloot om haar aandacht te richten op het Mir-ruimtestationprogramma. Hoewel het Salyut-programma niet zo succesvol was als het had kunnen zijn, leverde het wel belangrijke bijdragen aan de ontwikkeling van ruimtevaarttechnologie en wetenschappelijke kennis

Het programma bestond uit twee typen stations;

• de civiele DOS modules (Dolgovremennaya Orbitalnaya Stanziya / Long-term Orbital Station)
• de militaire Almaz (OPS) modules (Orbital Piloted Station)

Salyut 1

Salyut 1 (DOS 1) was het eerste ruimtestation dat in 1971 werd gelanceerd door de Sovjet-Unie en was bedoeld voor bemande ruimtevaart. Het station functioneerde slechts 24 dagen voordat het contact verbroken werd. Het was een experimenteel prototype en werd gebruikt om de technologie van ruimtestations te testen.

Salyut 2

De eerste Salyut 2 (DOS 2) lancering in 1972 was een mislukking de tweede poging van het ruimtestation Salyut 2 (OPS 1) werd gelanceerd in 1973 door de Sovjet-Unie als een verbeterde versie van Salyut 1 met militaire observatie als doel. Het functioneerde slechts 9 dagen voordat het contact verbroken werd. Het bood waardevolle ervaring en inzichten in de technologie en het onderhoud van ruimtestations.

Salyut 3

De eerste Salyut 3 (DOS 3, Kosmos 557) werd in 1973 gelanceerd en mislukte.

De tweede Salyut 3 (OPS 2) was een ruimtestation gelanceerd in 1974 door de Sovjet-Unie voor militaire observatie en wetenschappelijke experimenten. Het was 213 dagen in een omloopbaan om de aarde voordat het verloren ging in de dampkring.

Salyut 4

Salyut 4 (DOS 4) was een ruimtestation gelanceerd in 1974 door de Sovjet-Unie voor observatie en wetenschappelijke experimenten. Er werden twee bemande missies gelanceerd naar het station die succesvol waren in hun doelen. Het station bleef in de ruimte voor 770 dagen.

Salyut 5

Salyut 5 (OPS 3) was een ruimtestation gelanceerd in 1976 door de Sovjet-Unie voor militaire observatie en wetenschappelijke experimenten. Er werden drie bemande missie gelanceerd naar het station die succesvol waren. Het station bleef in de ruimte voor 412 dagen voordat het verbrandde in de dampkring.

Salyut 6

Salyut 6 (DOS 5) was een modulair ruimtestation gelanceerd in 1977 door de Sovjet-Unie voor observatie en wetenschappelijke experimenten. Er werden meerdere bemande missies uitgevoerd en enkele onbemande missies. Het station bleef lange tijd in de ruimte voordat het in 1982 terugkeerde naar aarde en was een belangrijke bijdrage aan de Sovjet-ruimtevaart.

Salyut 7

Salyut 7 (DOS 6) was een verbeterd ruimtestation gelanceerd in 1982 door de Sovjet-Unie voor militaire observatie en wetenschappelijke experimenten. Er werden meerdere bemande missies uitgevoerd en enkele onbemande missies. In 1991 viel het ruimtestation terug naar aarde en verbrande in de dampkring.