De geschiedenis van 2023
2023 – RS1
Op 10 januari om 23:27 UTC was de eerste lancering van de RS1 raket vanaf lanceerbasis Kodiak Launch Complex. Na eerdere pogingen die steeds werden uitgesteld door weer of technische problemen was deze lancering geen succes. Kort na de lancering waren er technische problemen waardoor de raket en de twee satellieten verloren gingen.
Specificaties:
Aantal rakettrappen 2
Raketmotoren:
Eerste trap 9 stuks E2
Tweede trap 1 stuk E2-vacuum
Hoogte 26,82 meter
Diameter 1,83 meter
Lanceer lading:
LEO 1.350 kilogram
GTO 400 kilogram
Op 24 februari om 00:24 UTC werd vanaf lanceerbasis Baikonur Cosmodrome het onbemande ruimtevaartuig Soyuz-MS 23 gelanceerd naar het International Space Station.
De Soyuz-MS 22 waarmee de kosmonauten waren gelanceerd had schade opgelopen in de externe koelradiator tijdens hun verblijf in het ISS. Dit ruimtevaartuig was om de bemanning van de Expeditie 67/68 een betrouwbaar ruimtevaartuig te bezorgen voor de retourvlucht naar de aarde.
De Soyuz-MS 23 werd op 27 september ontkoppeld van het ISS, met aan boord de kosmonauten van Soyuz-MS 22, en landde vier uur later veilig op de Steppe van Kazachstan.
Foto v.l.n.r.: Dmitry Petelin, Sergey Prokopyev, Rubio Francisco
Op 2 maart om 05:34 UTC werd voor de vierde keer de Endeavour gelanceerd met vier astronauten aan boord vanaf lanceerbasis Kennedy Space Center en koppelde ruim een dag later aan de Harmony-Zenith module van het International Space Station.
Het was de zesde operationele vlucht van SpaceX met het ruimtevaartuig Crew Dragon USCV-6 naar het International Space Station van het Commercial Crew Program.
Na een kleine 186 dagen ontkoppelde de Endeavour op 3 september van het ISS en landde de volgende dag in de Atlantische Oceaan. Daarna werd de capsule met de bemanning aan boord van de Megan gehesen om later naar het vasteland te worden gevlogen met een helikopter.
De vier astronauten maakten deel uit van ISS-Expeditie 68 en 69.
Foto v.l.n.r.: Sultan Al Neyadi (MBRSC), Warren Hoburg (NASA), Stephen Bowen (NASA) en Andrew Fedyaev (Roscosmos)
De eerste orbitale lancering van de Iraanse Qaem 100 raket op 4 maart kwam niet in een correcte omloopbaan waardoor de lancering vanaf lanceerbasis Shahrud Missile Test Site als mislukt kan worden beschouwd.
Specificaties:
Aantal rakettrappen 3
Raketmotoren:
Eerste trap 1 stuk Rafe motor
Tweede trap 1 stuk Salman motor
Derde trap ?
Hoogte ? meter
Diameter ? meter
Lanceer lading:
LEO 80 kilogram
Vanaf Tanegashima Space Center – Yoshinobu Launch Pad 2 werd op 7 maart om 01:37 UTC de H-III 22S raket gelanceerd.
Een technische probleem met de raket was de oorzaak dat deze eerste lancering van de raket mislukte. Nadat de problemen duidelijk waren voor de lanceerleiding werd besloten de FTS (Flight Termination System) in te schakelen waardoor de raket en satelliet verloren gingen.
Specificaties:
Aantal rakettrappen 2
Raketmotoren:
Booster raket 2 stuks SRB-3
Eerste trap 2 stuks LE-9
Tweede trap 1 stuk LE-5B-3
Hoogte 63 meter
Diameter 5,27 meter
Lanceer lading:
SSO 4.000 kilogram
GTO 4.000-7.900 kilogram
Op 23 maart om 03:25 UTC werd de Terran 1 raket gelanceerd vanaf lanceerbasis Cape Canaveral.
Het is de eerste lancering van een raket van het bedrijf Relativity Space en waarvan de meeste onderdelen van de raket gemaakt zijn met een 3D-printer.
Nadat de raket in de ruimte kwam waren er technische problemen met de tweede trap en kon de raket niet in een omloopbaan komen waardoor deze lancering als mislukt kan worden beschouwd.
Specificaties:
Aantal rakettrappen 2
Raketmotoren:
Eerste trap 9 stuks Aeon-1
Tweede trap 1 stuk Aeon-1 vacuüm
Hoogte 35,2 meter
Diameter 2,3 meter
Lanceer lading:
LEO 1.250 kilogram tot 185 kilometer
SSO 900 kilogram tot 500 kilometer
SSO 700 kilogram tot 1.200 kilometer
Op 2 april om 09:05 UTC werd de Tianlong-2 raket gelanceerd vanaf lanceerbasis Jiuquan Satellite Launch Center.
Het was de eerste lancering van deze raket van het Chinese bedrijf Space Pioneer.
Specificaties:
Aantal rakettrappen 3
Raketmotoren:
Eerste trap 3 stuks Tianhuo-11 (TH-11)
Tweede trap 1 stuk TH-11 vacuüm
Derde trap 1 stuk TH-31
Hoogte 32,8 meter
Diameter 3,35 meter
Lanceer lading:
LEO 2.000 kilogram
SSO 1.500 kilogram
Vanaf Guiana Space Centre werd op 14 april om 12:14 UTC het ruimtevaartuig JUICE gelanceerd.
JUICE is een ruimtevaartuig van de Europese Ruimtevaart Organisatie (ESA) en staat voor Jupiter Icy Moons Explorer. Na een lange interplanetaire reis en meerdere zogenaamde gravity assist zal het ruimtevaartuig medio juli 2031 Jupiter bereiken. Door deze gravity assists zal JUICE gebruikmaken van de zwaartekracht van planeten om zo gekatapulteerd te worden op weg naar zijn eindbestemming, deze scheervluchten gaan langs de planeten:
- Maan-aarde in august 2024
- Venus in augustus 2025
- Aarde in september 2025
- Aarde in januari 2029
Na aankomst in juli 2031 zal de JUICE van juli 2031 tot en met november 2034 vijfendertig scheervluchten maken langs de ijsmanen en zal in december 2034 aankomen bij Ganymedes.
De missie bestudeerd drie manen van Jupiter waarvan wordt aangenomen dat ze vloeibaar water onder hun oppervlak hebben, het gaat om de manen:
- Ganymedes
- Callisto
- Europa
Op 20 april om 13:33 UTC werd de Starship raket gelanceerd vanaf de nieuwe lanceerbasis Starbase in Texas van SpaceX.
Deze tot nu tot grootste herbruikbare raket ooit bestaat uit twee rakettrappen waarvan de eerste trap een Super Heavy Booster is en de tweede trap het ruimtevaartuig Starship S24 is. De lancering verliep goed, ondanks het uitvallen van enkele raketmotoren, echter de bij de scheiding van de twee trappen waren er technische problemen. De scheiding van de twee trappen mislukte waardoor de raket uiteindelijk werd vernietigd.
Specificaties:
Aantal rakettrappen 2
Raketmotoren:
Eerste trap 33 stuks Rapitor
Tweede trap 3 stuks Rapitor-2 en 3 stuks Rapitor-2 vacuüm
Hoogte 120 meter
Diameter 9 meter
Lanceer lading:
LEO 150.000 kilogram
Op 21 mei om 21:37 UTC werd vanaf lanceerbasis Kennedy Space Center de Ax-2 gelanceerd.
Aan boord van de Crew Dragon waren vier astronauten van Axiom Space die particuliere ruimtevlucht maakte naar het International Space Station.
Na een vlucht van bijna een dag koppelde het ruimtevaartuig aan de koppelingsadapter Harmony van het ISS.
Op 30 mei werd de Crew Dragon ontkoppeld en viel terug naar aarde om na ruim 12 uur later op 31 mei een geslaagde landing te maken in de Golf van Mexico.
Voor drie van de vier astronauten was het de eerste ruimtereis. Voor Peggy Whiston was dit haar vierde vlucht, drie eerdere vluchten maakte zij met een Space Shuttle en twee in een Soyuz.
Foto v.l.n.r.: Gui Haichao, Jing Haipeng en Zhu Yangzhu.
Vanaf Jiuquan Satellite Launch Center werd op 30 mei om 01:31 UTC de Shenzhou 16 gelanceerd.
De aan boord zijnde drie taikonauten koppelden succesvol zeven uur later aan de Tianhe module van het Tiangong Space Station.
De Shenzhou 16 bestaat uit drie delen een orbitale module, in het midden de terugkeer module voor de taikonauten en aan de achterkant een servicemodule met motoren, brandstoftanks en zonnepanelen.
Op 30 oktober werd de Shenzhou 16ontkoppeld en viel terug naar aarde om na een kleine 12 uur later een geslaagde landing te maken in Binnen Mongolië, China.
De bemanning maakte onderdeel uit van Tiangong-Expeditie 4 en 5.
Op 30 mei was om 21:27 UTC de eerste lancering van de Chollima-1 raket vanaf lanceerbasis Sohae Satellite Launching Station in Noord-Korea.
Doordat de tweede trap te vroeg werd ontstoken kwam de raket niet in een baan om de aarde waardoor de militaire verkenningssatelliet verloren ging. Delen van de raket werden door Zuid-Korea uit de zee gehaald op een 200 kilometer uit de kust.
Specificaties:
Aantal rakettrappen 3
Raketmotoren:
Eerste trap 4 Paektusan
Tweede trap ?
Derde trap ?
Afmetingen:
Hoogte 36,2 meter
Diameter 2,4 meter
Lanceer lading:
LEO300 kilogram
Op 5 juni om 15:47 UTC werden de 1A en 1B iROSA zonnepanelen voor het International Space Station gelanceerd aan boord van de vrachtmissie Dragon-CRS 28 vanaf lanceerbasis Kennedy Space Center. Het nieuwe ontwerp is zo ingenieus dat de panelen opgerold als vracht naar het ISS zijn gebracht en leveren tevens meer vermogen dan de oude.
De iROSA (ISS Roll Out Solar Array) 1A zonnepanelen werden op 9 juni geïnstalleerd op de S4-truss die in 2007 door de STS-117 bemanning was geïnstalleerd.
De iROSA (ISS Roll Out Solar Array) 1B zonnepanelen worden op 15 juni op de S6-truss geïnstalleerd die in 2009 door de STS-119 bemanning was geïnstalleerd.
Vanaf Cape Canaveral werd op 1 juli om 15:12 UTC de Europese astronomiesatelliet Euclid gelanceerd.
Euclid maakt deel uit van de Cosmic Vision campagne van het ESA Science Programme.
De satelliet is vernoemd naar de Griekse wiskundige Euclidese en heeft als doel de versnelling van het universum nauwkeurig te meten om zodoende donkere materie en donkere energie beter te begrijpen.
Aan boord zijn twee wetenschappelijke instrumenten:
1. VIS; VISible-wavelength camera voor het zichtbare spectrum
2. NISP; Near-Infrared Spectrometer and Photometer voor het nabij-infrarood spectrum
De waarnemingen worden vanuit een baan om het tweede Lagrangepunt (L2) uitgevoerd, op 1,5 miljoen kilometer van de aarde in de tegenovergestelde richting van de zon wat het evenwichtspunt is van het zon-aarde-systeem dat de aarde rond de zon volgt. In de situatie kan altijd het zonneschild van Euclid het licht van de zon en maan tegenhouden om zo het stabiliteitsniveau van zijn instrumenten te kunnen garanderen.
Vanaf Satish Dhawan Space Centre werd op 14 juli om 09:05 UTC Chandrayaan-3 gelanceerd. Het is een gelijke missie als die van Chandrayaan-2 die mislukte in 2019.
Het ruimtevaartuig Chandryaan-3 is een Indiase missie naar de maan en omvat een aandrijfmodule, een maanlander en een maanrover en zijn in eigenland ontwikkeld.
Het ruimtevaartuig kwam op 5 augustus in een baan om de maan waarna de maanlander op 17 augustus werd ontkoppeld van de aandrijfmodule.
Na zes dagen maakte de maanlander Vikram op 23 augustus om 12:32 UTC een landing op het maanoppervlak. De aan boord zijnde maanrover Pragyan reed de volgende dag om 03:00 UTC het maanoppervlak op.
De maanlander gaat een zachte landing maken tussen de kraters Manzinus C en Simpelius N waarna de rover chemisch onderzoek gaat doen op het maanoppervlak.
De maansatelliet van Chandrayaan-2 draait in een baan om de maan op een hoogte van 100km en gaat de communicatie verzorgen tussen de maanlander en het Indiase Deep Space Network (IDSN) in Byalalu en in samenwerking met de ESA.
De maanlander Vikram is vernoemd naar Dr Vikram A Sarabhai en is de vader van het
Indiase ruimtevaart programma en is ontworpen om ongeveer een maan dag te functioneren, wat overeenkomt met 14 aardse dagen.
De maanrover kreeg de naam Pragyan, wat wijsheid betekend in het Sanskriet, en is een voertuig met zes wielen wat een afstand van 500 meter kan afleggen en voorzien is van zonnepanelen en kan alleen met de maanlander communiceren.
Het wetenschappelijk doel van dit alles is om maanwater in kaart te brengen en wat de hoeveelheden hiervan zijn.
Na 47 jaar werd de opvolger van Luna 24 gelanceerd op 10 augustus om 23:10 UTC vanaf de Russische lanceerbasis Vostochny Cosmodrome.
Luna 25 was een maanlander en maakte deel uit van het Lunar-Glob programma van de Russische ruimtevaartorganisatie Roscosmos wat het Luna-programma van de voormalige Sovjet Unie opvolgt.
Het technische hoofddoel van deze missie was het testen van de landing die ten noorden van de Boguslavsky krater van het zuidelijke poolgebied zou zijn.
De maanlander had negen wetenschappelijke instrumenten aan boord waaronder een robotarm die bodemmonsters neemt en heeft de taken:
- Het zoeken naar water en vluchtige stoffen
- Onderzoek van de elementaire isotopische samenstelling van het oppervlak en van polair regoliet.
- Studie van de plasma- en stofcomponenten van het oppervlak.
Door een mislukt commando tijdens een baanmanoeuvre, waardoor mogelijk de motor te lang in werking was, is de Luna op 19 augustus 2023 om 11:57 UTC op het oppervlak van de maan neergestort.
Op 26 augustus om 07:27 UTC werd voor de derde keer de Endurance gelanceerd met vier astronauten aan boord vanaf lanceerbasis Kennedy Space Center en koppelde ruim een dag later aan de Harmony-Zenith module van het International Space Station.
Het was de zevende operationele vlucht van SpaceX met het ruimtevaartuig Crew Dragon USCV-7 naar het International Space Station van het Commercial Crew Program.
De vier astronauten maakten deel uit van ISS-Expeditie 69 en 70.
Na een kleine 199 dagen ontkoppelde de Endurance op 11 maart van het ISS en landde de volgende dag in de Golf van Mexico. Daarna werd de capsule met de bemanning aan boord van de Megan gehesen om later naar het vasteland te worden gevlogen met een helikopter.
Foto v.l.n.r.: Konstantin Borisov (Rosmoscos), Andreas Mogensen (ESA), Jasmin Moghbeli (NASA), Satoshi Furukawa (JAXA)
Vanaf Satish Dhawan Space Centre werd op 2 september om 06:20 UTC Aditya-L1 met succes gelanceerd.
Aditya-L1 is de eerste Indiase satelliet die de zon onderzoekt vanuit een halobaan rond het L1 Lagrange-punt op ongeveer 1,5 miljoen kilometer tussen de zon en de aarde. Het onderzoek richt zich op de gevolgen op het milieu rond de aarde van de zonneatmosfeer en magnetische zonnestormen.
Het onderzoek wordt verricht door zeven instrumenten:
- Visible Emission Line Coronagraph (VELC)
De coronagraaf creëert een kunstmatige totale zonsverduistering in de ruimte door het zonlicht te blokkeren door een occultor. Deze telescoop zal spectrale beelden kunnen maken van de corona in zichtbare en infrarode golflengten.
- Solar Ultraviolet Imaging Telescope (SUIT)
SUIT observeert de zon tussen 200-400 nm golflengtebereik en het zal volledige schijfbeelden leveren van verschillende lagen van de zonneatmosfeer door gebruik te maken van 11 filters.
- Aditya Solar wind Particle Experiment (ASPEX)
Dit instrument bestudeert de variatie en eigenschappen van de zonnewind en de distributie en spectrale kenmerken ervan.
- Plasma Analyser Package for Aditya (PAPA)
Een instrument om de samenstelling van de zonnewind en de energiedistributie ervan te analyseren.
- Solar Low Energy X-ray spectrometer (SoLEXS)
Een instrument om de röntgenvlammen te volgen om het raadselachtige coronale verwarmingsmechanisme van de zonnecorona te bestuderen.
- High Energy L1 Orbiting X-ray Spectrometer (HEL1OS)
Dit instrument moet de dynamische gebeurtenissen in de zonnecorona observeren en een schatting maken van de energie die wordt gebruikt om de energetische deeltjes van de zon te versnellen tijdens de uitbarstingen.
- Advanced Tri-axial High Resolution Digtial Magnetometers
Dit instrument, gemonteerd op een uitschuifbare 6 meter lange boom, meet de grootte en de aard van het interplanetaire magnetische veld.
Op 5 september was om 09:34 UTC was de eerste lancering van de Ceres-1S raket vanaf offshore lanceerbasis DeFU 15002 in de Gele zee.
Deze raket is ontwikkeld door het particuliere bedrijf Galactic Energy uit China en is de eerste lancering van een offshore platform
De raket Ceres-1S wordt ook wel Gushenxing-1S of GX-1S genoemd is een viertrapsraket waarvan de eerste drie een vaste brandstof raketmotor is en de vierde raketmotor met vloeibare brandstof. De raket kan een lading van 400 kilogram in een lage omloopbaan brengen.
De Japanse ruimtevaartorganisatie JAXA lanceerde in samenwerking met de Amerikaanse NASA op 6 september om 23:42 UTC een H-IIA 202 raket met aan boord de astronomie satelliet XRISM (X-Ray Imaging and Spectroscopy Mission).
Dit röntgenobservatorium met een lengte van achtmeter, wat aanvankelijk onder de naam XARM (X-ray Astronomy Recovery Mission) bekend stond, vervangt deels de verloren Astro H (Hitomi) die op 17 februari 2016 werd gelanceerd.
Voortbouwend op eerdere missies en technologieën zal XRISM doorgaan met het ophelderen van de processen van materiecirculatie en energietransport in de hogetemperatuurgebieden van het en de evolutie van astronomische objecten. In het bijzonder zal XRISM bestuderen:
- Hoe kosmische structuren zich vormen en clusters van sterrenstelsels zich ontwikkelen in het heelal.- Hoe materie in de loop der tijd in het heelal heeft gecirculeerd.
- Hoe energie wordt vervoert en circuleert door het universum.
- Nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen doen met röntgenspectroscopie met ultrahoge resolutie.
Voor dit onderzoek worden twee instrumenten gebruikt:
Een röntgenspectrometer (Resolve);
Een röntgenbeeldcamera (Xtend).
Op 6 september om om 23:42 UTC werd de SLIM (Smart Lander for Investigating the Moon) gelanceerd vanaf lanceerbasis Tanegashima Space Center.
Deze eerste maanoppervlakte missie van de Japanse ruimtevaartorganisatie JAXA met de maanlander SLIM heeft als doel het demonstreren van precisielandingstechnologie.
De verzamelde gegevens door de maanonderzoek satelliet Kaguya (SELENE) worden gebruikt bij de afdalingsmanoeuvres om maankraters te herkennen door gezichtsherkenningstechnologie te gebruiken en de landingslocatie hierdoor te bepalen.
Aan boord van het ruimtevaartuig zijn twee maanrovers, de LEV-1 en de LEV-2, LEV staat voor Lunar Excursion Vehicle.
LEV-1 beweegt zich voort op het maanoppervlak door middel van een springmechanisme terwijl LEV-2 zich kan vervormen om zo voort te bewegen.
De maanrover LEV-1 heeft een directe communicatieverbinding met de aarde en beschikt over:
- breedbeeldcamera’s
- thermometer
- stralingsmonitor
- hellingshoekmeter
De LEV-2 beschikt over twee kleine camera’s.
Na een lange reis naar de maan landde de SLIM op 19 januari 2024 om 15:20 UTC op de maan in de buurt van de Shioli krater nadat eerst LEV 1 en LEV 2 werden uitgeworpen.
Op 15 september om 15:44 UTC werd de Soyuz-MS 24 gelanceerd met drie kosmonauten aan boord vanaf Baikonur Cosmodrome en koppelde drie uur later aan de Rassvet module van het International Space Station.
De driekoppige bemanning bestond uit twee Russische kosmonauten en een Amerikaanse.
Op 6 april 2024 werd de Soyuz-MS 24 ontkoppeld en viel terug naar aarde om na ruim drie uur later een geslaagde landing op de Steppe van Kazachstan te maken. Aan boord van het ruimtevaartuig waren de kosmonauten Loral O’Hara van Soyuz-MS 24 en Oleg Novitsky en Marina Vasilevskaya an de Soyuz-MS 25.
Foto v.l.n.r.: Loral O’Hara, Oleg Kononenko, Nikolai Chub
Vanaf de Amerikaanse lanceerbasis Kennedy Space Center werd op 13 oktober om 14:19 UTC de astroïdesonde Psyche gelanceerd. Het ruimtevaartuig maakt deel uit van het Discovery programma van de NASA en gaat de astroïde 16 Psyche verkennen in de astroïdegordel.
Deze astroïde staat op een afstand van ongeveer drie verder van de zon als de aarde en heeft een diameter van ongeveer 210 kilometer. In tegenstelling tot de meeste andere astroïden die rotachtig of ijzige lichamen zijn, wordt verondersteld dat deze uit voornamelijk ijzer en nikkel bestaat.
Onderzoekers en wetenschappers vragen zich af of dit hemellichaam de blootgelegde kern kan zijn van een vroegere planeet, maar die zijn rotsachtige buitenste lagen heeft verloren tijdens een aantal gewelddadige botsingen miljarden jaren geleden.
Het ruimtevaartuig zal in 2026 een zwaartekrachtondersteunende manoeuvre bij Mars uitvoeren, die het ruimtevaartuig zal positioneren voor aankomst bij de doelasteroïde in augustus 2029.
Het doel van deze missie is om de kenmerken van de geologie, vorm, elementaire samenstelling, het magnetische veld en de massaverdeling van 16 Psyche te onderzoeken. Tevens is de verwachting dat deze missie het begrip van de vorming van planeten en het inwendige van planeten zal vergroten.
Vanaf Jiuquan Satellite Launch Center werd op 26 oktober om 03:13 UTC de Shenzhou 17 gelanceerd.
De aan boord zijnde drie taikonauten, maakten deel uit van Expeditie 5 en 6, en koppelden succesvol dezelfde dag aan de Tianhe module van het Tiangong Space Station.
De Shenzhou 17 bestaat uit drie delen een orbitale module, in het midden de terugkeer module voor de taikonauten en aan de achterkant een servicemodule met motoren, brandstoftanks en zonnepanelen.
Foto v.l.n.r.: Jiang Xinlin, Tang Hongbo en Tang Shengjie.
Op 18 november om 13:02 UTC werd de Starship raket gelanceerd vanaf lanceerbasis Starbase in Texas van SpaceX.
Deze tweede testvlucht van de tot nu tot grootste herbruikbare raket ooit bestaat uit twee rakettrappen waarvan de eerste trap een Super Heavy Booster is en de tweede trap het ruimtevaartuig Starship is.
De lancering verliep goed net als de scheiding van de eerste en tweede trap van de raket. De eerste trap zou landen in de Golf van Mexico maar explodeerde daarboven door een technisch probleem.
De tweede trap, Starship S25, bleef nog achtminuten door gaan en bereikte een hoogte van 149 kilometer. Toen de voortstuwing ten einde liep kwam er overtollige vloeibare zuurstof vrij, wat resulteerde in een brand van het ruimtevaartuig en uiteindelijk neerstortte in de Atlantisch Oceaan.
Een 43 kilogram wegenede kleine Japanse satelliet werd op 1 december om 18:19 UTC gelanceerd vanaf lanceerbasis Vandenberg Space Force Base.
KOYOH is een satelliet ontwikkeld door de Universiteit van Kanazawa die ruimtewetenschap en techniek en röntgenobservatie van hemellichamen van zwaartekrachtgolven integreert.
De satelliet KOYOH is voorzien van een breedveld röntgenmonitor die de tijd en richting bepaald van gammastraal uitbarstingen. Deze informatie wordt in bijna realtime naar grondstations gestuurd in niet alleen Japan maar ook naar internationale ruimteobservatoria voor verdere wetenschappelijk onderzoek.
Op 4 december om 05:00 UTC werd de eerste orbitale raket gelanceerd van de Zuid-Koreaanse GYUB-TV2 vanaf een lanceerinstallatie in de Oost-Chinese Zee.
Het nationale instituut voor onderzoek en ontwikkeling op het gebied van defensietechnologie het Agentschap voor Defensieontwikkeling (ADD) ontwikkelde deze raket met vast brandstof motoren.
Deze raket is nog niet voorzien van een officiële naam en wordt voorlopig aangeduid met GYUB (Goche Yeollyo Uju Balsache).
Specificaties:
Aantal rakettrappen 3
Raketmotoren:
Eerste trap ?
Tweede trap ?
Derde trap ?
Afmetingen:
Hoogte … meter
Diameter .. meter
Lanceer lading:
LEO … kilogram
SEO … kilogram
Op 14 december om 14:10 UTC lanceerde China voor de derde keer het herbruikbare ruimtevaartuig vanaf lanceerbasis Jiuquan Satellite Launch Center.
Het ruimtevaartuig Chongfu Shiyong Shiyan Hangtian Qi (CSSHQ) is in een omloopbaan om de aarde gebracht waar testen zijn uitgevoerd die te maken hadden met herbruikbare technologieverificatie om technische ondersteuning te bieden voor het vreedzaam gebruik van de ruimte.
Er zijn op dit moment geen details bekend over dit ruimtevaartuig zoals afmetingen, gewicht, voortstuwing.
De X-37B is een onbemand ruimtevliegtuig dat verticaal werd gelanceerd op 29 december om 01:07 UTC door een Falcon Heavy Block 5 raket vanaf Kennedy Space Center en in een baan om de aarde werd gebracht.
Deze zevende lancering van dit geheime type ruimtevliegtuig test ruimtevaarttechnologie voor de Amerikaanse US Air Force en heeft een omloopbaan van 410km hoogte welke veelal wordt gebruikt voor militaire spionagedoeleinden.